وصیت معاویه به یزید

➖وصیت #معاویه به #یزید لعین در مورد #امام_حسین علیه السلام و تَخَلُف یزید از وصیت پدر(لعین ابن لعین)

 

 

 

🛑ِ زَیْدٍ بْنِ عَلِیٍّ ع قَالَ: سَأَلْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ع فَقُلْتُ حَدِّثْنِی عَنْ مَقْتَلِ ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ قَالَ لَمَّا حَضَرَتْ مُعَاوِیَةَ الْوَفَاةُ دَعَا ابْنَهُ یَزِیدَ لَعَنَهُ اللَّهُ فَأَجْلَسَهُ بَیْنَ یَدَیْهِ فَقَالَ لَهُ یَا بُنَیَّ إِنِّی قَدْ ذَلَّلْتُ لَکَ الرِّقَابَ الصِّعَابَ وَ وَطَّدْتُ لَکَ الْبِلَادَ وَ جَعَلْتُ الْمُلْکَ وَ مَا فِیهِ لَکَ طُعْمَةً وَ إِنِّی أَخْشَى عَلَیْکَ مِنْ ثَلَاثَةِ نَفَرٍ یُخَالِفُونَ عَلَیْکَ بِجَهْدِهِمْ وَ هُمْ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَیْرِ وَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ فَأَمَّا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ فَهُوَ مَعَکَ فَالْزَمْهُ وَ لَا تَدَعْهُ وَ أَمَّا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَیْرِ فَقَطِّعْهُ إِنْ ظَفِرْتَ بِهِ إِرْباً إِرْباً فَإِنَّهُ یَجْثُو لَکَ کَمَا یَجْثُو الْأَسَدُ لِفَرِیسَتِهِ وَ یُوَارِبُکَ مُوَارَبَةَ الثَّعْلَبِ لِلْکَلْبِ وَ أَمَّا الْحُسَیْنُ ع فَقَدْ عَرَفْتَ حَظَّهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ هُوَ مِنْ لَحْمِ رَسُولِ اللَّهِ وَ دَمِهِ وَ قَدْ عَلِمْتُ لَا مَحَالَةَ أَنَّ أَهْلَ الْعِرَاقِ سَیُخْرِجُونَهُ إِلَیْهِمْ ثُمَّ یَخْذُلُونَهُ وَ یُضَیِّعُونَهُ فَإِنْ ظَفِرْتَ بِهِ فَاعْرِفْ حَقَّهُ وَ مَنْزِلَتَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ لَا تُؤَاخِذْهُ بِفِعْلِهِ وَ مَعَ ذَلِکَ فَإِنَّ لَنَا بِهِ خِلْطَةً وَ رَحِماً وَ إِیَّاکَ أَنْ تَنَالَهُ بِسُوءٍ وَ یَرَى مِنْکَ مَکْرُوه         

 

 

 

🔰امام سجاد علیه السّلام فرمود:

آنگاه که هنگام مرگ معاویه فرارسید،پسر خود یزید را خواست و مقابل خود نشاند و گفت:اى پسرم!من طغیان‌گران را براى تو رام ساختم و سرزمینها را براى تو مهیا کردم و حکومت را به کام تو افکندم.اما از جانب سه تن بر تو نگرانم.آنان با تمام توانمندى خود با تو در ستیز خواهند بود.

آنان عبد اللّه بن عمر خطاب،و عبد اللّه بن زبیر و حسین بن على هستند.

اما عبد اللّه بن عمر در باطن با تو همراهى مى‌کند.

خودت را به او بچسبان و از او دست برندار.

اما عبد اللّه بن زبیر را اگر به چنگ آوردى، تکه تکه‌اش کن مبادا که مانند شیر بر تو هجوم آورد و همانند روباه خود را از تو پنهان کند.

و اما حسین بن على مى‌دانى که او چه خویشاوندى با پیامبر خدا دارد. حسین از گوشت و از خون اوست.مطمئنم که عراقیان او را بر ضد تو خواهند شورانید و آنگاه او را تنها و رها و ضایع مى‌سازند.

اگر به حسین دست یافتى، منزلت او را بشناس و مقام او را در ارتباط‍‌ با خدا رعایت کن و هرگز او را مؤاخذه مکن.

مى‌دانى که ما امویان با او همدم و خویشاوند هستیم.مبادا به او آزار رسانى یا او از تو آزار بیند.  

 

           

📚: الأمالی للصدوق ص151