#فرازی_از_تاریخ


🔰 عید نوروز 🔰



✍...شیخ صدوق نقل می کند: 

👈وأتی علی علیه السلام بهدیة النیروز ، فقال علیه السلام : ما هذا؟👉


خدمت حضرت امیر (ع) هدیه ای آوردند، حضرت فرمود این چه هدیه این است؟ پاسخ دادند:👈یا أمیر المؤمنین الیوم النیروز👉این هدیه روز نوروز است، حضرت هدیه را پذیرفت و فرمود 👈اصنعوا لنا کل یوم نیروزا👉. شما هر روز را برای ما نوروز قرار دهید. (هر روزتان نوروز باد)


📗📔 من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 300، ح 4073 .


✅✅ از این روایت استفاده می شود که حضرت هیچگونه مخالفتی با عید نوروز نفرمودند، بلکه فرمودند هر روزتان نوروز باد ✅✅


 ✍...و در روایت دیگری حضرت امیر علیه السلام فرمود:

👈الیوم لنا عید ، وغدا لنا عید ، وکل یوم لا نعصی الله فیه فهو لنا عید👉


امروز برای ما عید است و فردا هم عید ما هست و هر روز که خدا را معصیت نکنیم آن روز عید ما است.


📗📔 مستدرک الوسائل، ج 6، ص 154، ح 6679.



✍... شیخ طوسی در مصباح از امام صادق (ع) نقل کرده که حضرت به معلی بن خنیس فرمودند:

👈إذا کان یوم النیروز فاغتسل والبس أنظف ثیابک ، وتطیب بأطیب طیبک ، وتکون ذلک الیوم صائما👉👉


👈 روز نوروز غسل کن و پاکیزه ترین لباست را بپوش و خود را خوشبو نما و این روز را روزه بگیر و بعد از نماز ظهر و عصر چهار رکعت نماز (با آداب خاصی) بجای آور و دعا کن 

👈یغفر لک ذنوب خمسین سنة👉 خداوند گناه پنجاه سال تو را می آمرزد.


📗📔 وسائل الشیعة (آل البیت)، ج 8، ص 172 - 173، ح 10338، مصباح المتهجد : 790.



✍... ابن فهد حلی در مهذب نقل کرده که امام صادق (ع) به معلی بن خنیس فرمود:

👈إن یوم النیروز هو الیوم الذی أخذ فیه النبی ( صلی الله علیه وآله ) لأمیر المؤمنین ( علیه السلام ) العهود بغدیر خم فأقروا له بالولایة ، فطوبی لمن ثبت علیها ، والویل لمن نکثها👉


👈👈 روز نوروز همان روزی است که پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه وآله در غدیر خم، از مردم نسبت به امیر مؤمنان (ع) عهد و پیمان گرفت. و در این روز با ولایت علی (ع) تجدید پیمان نمایید، خوشا به حال کسی که در ولایت علی (ع) ثابت قدم بماند و وای به حال کسی که پیمان شکنی کند.

و حضرت در ادامه فرمود:

👈وما من یوم نیروز إلا ونحن نتوقع فیه الفرج ، لأنه من أیامنا حفظه الفرس وضیعتموه👉👉


👈 ما در روز نوروز 👈انتظار فرج👉 داریم، زیرا آن روز از روزهای ویژه ما اهل بیت است که شما آن را ضایع کردید 👈ولی فارسها آن را حفظ کردند.👉


📗📔المهذب : 194، وسائل الشیعة (آل البیت)، ج 8، ص 173 ، ح 10339، والبحار 59 : 119.